تصفیه آب و انواع آن با استفاده از پرکلرین

در این مقاله انواع روش‌های تصفیه آب با پرکلرین از جمله تصفیه آب معرفی و تشریح می‌شود. تصفیه آب به فرآیندهایی گفته می‌شود که طی آن‌ها مواد شیمیایی نامطلوب، آلاینده‌های بیولوژیکی، جامدات معلق و گازها از آب آلوده حذف می‌شوند، تا قابل آشامیدن یا مصرف کشاورزی گردد. بسیاری این تصور اشتباه را دارند که زلال بودن آب به معنای تصفیه بودن آن است. اما این تصور اشتباه است و از نظر علمی هر آبی که فرآیند تصفیه را نگذرانده باشد، آب آشامیدنی نخواهد بود. روش‌های مختلفی برای تصفیه آب وجود دارد که در کشور ما تصفیه آب با پرکلرین بیش از روش‌های دیگر استفاده می‌شود. در ادامه انواع روش‌های تصفیه‌ی آب را معرفی و به صورت اجمالی تشریح می‌کنیم.

1- رسوب دادن

رسوب دادن مواد معلق سنگین بر اساس نیروی جاذبه یکی از روش‌های تصفیه آب است.

2- آب جوش

جوشاندن آب به مدت پانزده الی بیست دقیقه 99 درصد موجودات زنده را می‌کشد و مواد شیمیایی فرار موجود در آب را تبخیر می‌کند. همچنین سختی آب را تا حد زیادی از بین می‌برد.

3- تقطیر

با استفاده از روش تبخیر آب، آبی که به بخار تبدیل شده مجدداً سرد می‌شود و به آب مایع تبدیل می‌شود. از معایب این روش این است که مواد شیمیایی فرار مجدداً طی فرآیند سرد شدن وارد آب می‌شوند.

4- تابش اشعه فرابنفش

تاباندن اشعه‌ی فرابنفش یکی از روش‌های از بین بردن باکتری‌های موجود در آب است.

5- تصفیه آب با پرکلرین

پرکلرین یک ضد عفونی کننده ارزان و در دسترس برای تصفیه آب است. استفاده از پرکلرین برای تصفیه‌ی آب تقریباً ارزان‌ترین روش گندزدایی آب و فاضلاب است. این ماده برای از بین بردن باکتری‌ها و میکروب‌های موجود در آب استفاده شده و تغییری در طعم و مزه‌ی آب به وجود نمی‌آورد. اولین کاربرد کلر در تصفیه‌ی آب آشامیدنی، کنترل طعم و بوی آب است. در روش تصفیه آب توسط پرکلرین آبی که باید تصفیه شود حتماً باشد زلال باشد و آب کدر و آبی که دارای ذرات معلق است ابتدا با رسوب زدایی شود تا بتوان آن را با استفاده از کلر تصفیه کرد. کلر آهن و منگنز موجود در آب را کنترل کرده و هیدروژن سولفید را حذف می‌کند. کلر از رشد جلبک‌ها و لجن‌ها در آب جلوگیری می‌کند.

6- تصفیه آب با برم

برم ماده‌ای است که برای تصفیه‌ی آب استخرها و مخازن کاربرد دارد. این ماده بو و مزه ندارد اما دلیل عدم استفاده از آن برای آب آشامیدنی، توانایی کشندگی کم برای باکتری‌های موجود در آب است.

7- تصفیه آب با ید

8- تصفیه آب با پر اکسید هیدروژن (H2O2)

هیدروژن پر اکسید با ایجاد رادیکال‌های آزاد باکتری‌های موجود در آب را از بین می‌برد. این ماده به شدت سمی است و فقط باید در مواردی که تصفیه‌ی اورژانسی آب لازم است استفاده شود.

9- نقره

نقره یک آنتی باکتری مؤثر است ولی به خودی خود سمی است و پس از استفاده نباید در آب باقی بماند.

10- اسیدهای آلی غیر سمی

از اسیدهای آلی غیر سمی در واحدهای بزرگ تصفیه آب استفاده می‌شود.

اسیدهای آلی غیر سمی باید با کاتیون و فقط در تصفیه آب واحدهای بزرگ کاربرد دارد.

11- مواد شیمیایی خنثی کننده

برخی مواد شیمیایی با مواد شیمیایی که در آب موجود هستند واکنش می‌دهند و فرآورده‌های این واکنش در آب رسوب کرده و باقی نمی‌ماند.

12- کوآگولاسیون و فلوکولاسیون (انعقاد و لخته شدن)

در این روش مواد شیمیایی به آب اضافه می‌شود که ذرات معلق موجود در آن را با لخته کردن جداسازی می‌کند.

13- ماسه غیر متراکم

در روش تصفیه آب با استفاده از ماسه غیر متراکم آب از 1 متر مکعب شن درشت با سرعت 2 لیتر در دقیقه عبور داده می‌شود و با استفاده از این روش تعدادی از باکتری‌ها و ذرات درست آب حذف می‌شوند.

14- ماسه متراکم

در این روش آب با شرعت 40 گالن در دقیقه از 1 متر مکعب ماسه‌ی متراکم عبور داده می‌شود. ماسه‌های مورد استفاده در این روش هر روز باید تمیز شوند.

15- خاک دیاتومه

این نوع خاک ذرات معلق بسیار کوچکی که در آب وجود دارد با عبور آب با سرعت بالا از این خاک حذف می‌کند. این خاک نیز مانند ماسه متراکم باید هر روز تمیز شود.